เรื่องที่โพสต์เป็นจริง
ร้อยพันนิยายรายคืน
รักสีดอกขามยามฝนริน
รักสีดอกหว้ายามฝนย้อย
รักสีดอกข่ายามฝนปอยๆ
รักสีดอกขิกยามฝนฮำกล้าเข่า
รักสีดอกแคยามค่ำ ๆ
รักสีดอกผักกะเสดยามสาย ๆ
รักสีดอกฮักยามเซ่า ๆ
รักสีดอกกะโดนยามคึดฮอด
แมนละเดอ
คึดฮอดจึงอ่าน
คึดนำจึงกดไลค์
คึดต่อจึงกดฮัก
คึดไกลจึงกดห่วงใย
คึดหลายจึงกดฮ่องไห่
คึดไปลายต่างจึงกดเหลือใจ
คึดมวนนำจึงกดโอ้ววว้าวววว
นั่นเดเพลงฝนฝอย ๆ
เหนือท่งข้าวพวมเขียว
นาดำแผ่ฮากหยั่งตั้งต้นเตรียมแตกกอ
นาหว่านแย่งแนวกินแข่งเติบใหญ่
ในโลกอันไพศาล
ชีวิตหนึ่งก็แค่เข่ากอหนึ่ง
ฝนมาหลายปานใด
ก็ดื่มกินได้เพียงแค่อิ่ม
น้ำมีหลายปานใด
ก็อาบเย็นได้แค่ทั่วเรือนร่างสรรพางค์กกกอนี้
รักและคึดฮอดปานใด
ยามไกลกัน
ก็แค่ลมฝนฝอยลอยผ่าน
มิอาจเก็บใส่ขวดใส่กะต่าใส่ข่องใส่ยาง
ในฝันทุกค่ำคืน
ยืนอมยิ้มให้สายฝนแสนคุ้นเคย
มิใช่ลมฝนฝอยลอยล่วงผ่าน
หากยังเวี่ยวนในดวงกมล
ปลื้มปริ่มเต็มอกทรวง
ซ่านซึ้งสะท้านคีงบาง
ในฝัน ในฝัน ในใน.
