ในความคะนึงหา
กลางสวนดอกไม้และผลไม้นานาพันธุ์
มุมน้อย ๆ ของอาณาจักรความรัก
เป็นบ้านของชีวิตข้างใน
เป็นสถานหลบภัย
จากสงครามโลกสมมติสมัยดิจิตอลทะลวงอก
อาจน้อยนิด
อาจมองไม่เห็น
อาจไม่ปรากฏบนดวงหน้าผีเสื้อน้อย
แต่เป็นเธอ
เป็นเธอนี้เอง
เป็นเธอเสมอมา
และเป็นเธอตลอดไป
ความสัตย์จริง
ขยายอาณาเขต
จากชื่นชมห่าง ๆ
เป็นชื่นชมใกล้ชิด
เป็นความชื่นชอบเฉพาะ
เป็นความชมชอบมิสร่าง
เป็นความคิดถึง
เป็นความห่วงหา
เป็นความสิเน่หา
เป็นความงามในความเหงา
เป็นความสวยในความเศร้า
เป็นระฆังทิพย์ นั่น เสียงเธอ
เป็นอัลบั้มทิพย์ นั่น ภาพเธอ
เป็นนิยายทิพย์ นั่น เรื่องราวในสเตตัสเธอ
ยิ่งห่างยิ่งห่วง
แน่ล่ะ มีแอบงอน แอบตำหนิ แอบเคือง แอบโกรธ แอบหึงหวง
แน่ล่ะ อารมณ์อันเกิดจากผัสสะกระทบจิต
แน่แท้ สถานีชีวิต
มีเจ็บไข้ให้ลืมเธอเป็นครั้งคราว
มีการงานให้พักคิดสิเน่หาชั่ววันชั่วคืน
แต่ภาพจำยังแจ่ม
ยอมให้อภัยทุกสิ่ง
เธอคือรูปวาดของความรัก
ฉันรักเธอ
ฉันมิคลายรักเธอ.
