ลมต้องใบยางมีเสียง
คุณเข้าวัดป่าโดยบังเอิญ
เดินมาหยุดนิ่งสดับ
เหมือนเพลงคลาสสิคมหากาพย์แห่งมหากวี
ทยอยบรรเลงเป็นระลอกคลื่น
แผ่วเบาบางขณะ
โหมกระพือกระหน่ำแทรกเป็นระยะ
แล้วค่อยๆ เบาลงๆ
แผ่วผิวกระซิบ
ผสานแสงลอดช่องหลังคาใบซ้อนสลับ
คุณอยากกล่าวคำสดุดี
หากว่า อึดอยากคำกล่าวได้เหมาะสม
คุณจึงหลับตาลง
นิ่งฟัง
นานแสนนาน
จนดอกไม้ผลิบานเต็มลานดินทรายหมาดฝน
เหมือนในเทพนิยายเรื่องหนึ่ง
พระทยอยเก็บบาตรกลับกุฏิ
เสียงไอ แทรกเสียงลมมา
ศาลาโรงฉันเปล่าไร้
หมาแม่ลูกอ่อนให้นมลูกอยู่ใกล้ชายคา
แม่ออกทยอยกลับเฮือน
พ่อออกนั่งสนทนากันที่แคร่นอกโรงครัว
คุณหยิบมือถือมา
หมายจะถ่ายคลิปลมพัดใบไม้
ฉับพลันก็ส่งกลับสู่ก้นย่ามฝ้าฝ้ายต่ำมือของแม่
นิ่งฟังคีตกวีสายลมพรมเล่นใบยางอยู่ครึกครื้น
ตั้งใจจะบรรจงบันทึกลงห้องใจให้เต็มตื่น
อนิจจา
มารผจญ
เสียงเพลงจากหอกระจายข่าวหมู่บ้านดังแทรกสอด
ประกาศข่าวทางการ
ระวังภัยโควิด-19
ให้ปฏิบัติตามรัฐสั่ง
ขณะนั้น สายลมนิ่งหยั่งเชิง
บ่ทันที่ผู้ใหญ่บ้านจะจบสาร
มันก็โถมแรงพัดกระพือกระหน่ำ
หูคุณอื้ออึงดิ่งดับสับสน
ป่ายางนาลานวัดหมุนติ้ว
ดูดกลืนตัวคุณเข้าไป
หายวับไร้ที่หมาย
หมาแม่ลูกอ่อนเงยคอจ้อง
เห็นใบยางนาใกล้แก่หล่นลงพื้นดินทรายใบหนึ่ง.
•ทางหอม
จ.09.08.2021/2564
