วันอังคารที่ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2563

คำจารึก

เก็บใบไม้มาเป็นกระดาษ
เก็บเศษกิ่งไม้เป็นดินสอ
เขาเดินทางมาทั่วจักรวาล
หมายจารึกผลึกความคิดอ่าน
สักสามคำ
คัดแล้ววาง ๆ ๆ ๆ ๆ
ไม่อาจปลงใจ
ไม่อาจสนิทใจ
ขณะใบไม้ในมือเริ่มเหี่ยว
ขณะนิ้วที่คลึงดินสอกิ่งไม้เริ่มระบม
คำใดกัน
จะเป็นยาอมฤต
สำหรับผู้เดินทางไกลและเหนื่อยล้า
สำหรับผู้อ่อนล้าและสิ้นหวัง
เขาสะอื้นไห้
น้ำตาอาบแก้มกร้านลม
ไม่อาจปลงใจ
ไม่อาจสนิทใจ


ที่สุดของรัก

คลิก ฟังเพลงกันครับ ที่สุดของรัก  คือเห็นความงาม เป็นความจริงล้ำค่า ที่สุดของเข้าใจ คือแสงเช้าสาดต้องยอดยางนาต้นใหม่ เป็นความปรารถนาผ่องพริ้...