ลำพังตั้งแต่น้อย
ลำพังตั้งแต่ตำอิดตำก่อ
ลำพังตั้งแต่หมอลำพวมโอ่
ลำพังตั้งแต่งวมเหงา
ลำพังตั้งแต่น้อยเอิ๊กต่ำใจ
ลำพังตั้งแต่ฝันก้อม
ลำพังตั้งแต่คิดคะนิงหา...
ลำพังตั้งแต่บาดเจ็บ
ลำพังตั้งแต่ผิดพลาดเล็กๆ น้อยๆ
ลำพังมิพอ
ลำพังต่อๆ ไป
ลำพังอีกยาวไกล
ลำพังบ่เคยลำพอง
ลำพังบ่เคยย่อท้อ
ลำพังบ่เคยเปลี่ยนเป็น
ลำพังในลำพัง
ลำพังเหนือลำพัง
ลำพังซ้อนลำพัง
ที่สุดแห่งชีวิตคือมี 'เพื่อนแท้' จักคน---
แต่สุดท้ายกะต้องตายลำพัง!
แหม่นบ่?