ว่าสิมายามยุ

วันคืนค้อย
ลอยไปคือปุยนุ่น
เบิ่งเห็นหมอนหน่วยนั่น
ฝีมือแก้ว อีแม่เฮา

คราวยังน้อยหนุนหมอนแนมเมฆ
เสกคาถาหมื่นถ้วน เห็นดงไม้ดอกแม่นหอม

มันปาย้อย ฮ่ำฮอนคึดอ่าน กูเด
ฝนเมษา ลมฟาดฟุ้ง
บักม่วงสุกหน่วยน้อย
เก็บบ่ายข้าว
ยามนี้ สิแวะยาม ยุเด