แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ นักที่ฮ้อย แสดงบทความทั้งหมด
แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ นักที่ฮ้อย แสดงบทความทั้งหมด

วันอังคารที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2566

บ่มีน้ำชุ่มนา


คิดหวังจากใคร
ความชุ่มเย็น
ความสุขล้ำ

คิดหวังจากใคร
เผยคำปลั่งดั่งทองทา
ส่องทางก้าวพ้น
โพยภัยล้อมหน้าล้อมหลัง

คิดหวัง
คิดหวัง
ได้แต่หวัง
ได้แต่คิด

น้ำเหงื่อชุ่มร่าง
รอยยิ้มจากอกใจ
สองขาบึกบึนท้าเลนตม
สองมือด้านท้าแดดฝนลม

คิดหวังในตน
ไม่คิดหวังจากใครแล้ว!

-ทางหอม-














ฝนใหม่มีมนต์



เคยไหม
รู้สึกจากห้วงลึก
รู้จริงจากวันคืนผ่าน

ไม้นานา หญ้านานา
รดน้ำ รดน้ำ
น้ำบ่อ น้ำบาดาล
รดไป รดไป
ไม่เขียวไม่งาม
เติมปุ๋ย เติมรัก
งามน้อย ๆ 

แต่เมื่อฝนมา
วันเดียวคืนเดียว
เขียวสะพรั่ง















วันอาทิตย์ที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2566

ผักกะเสดยอดดั้ว

ผักกะเสดยอดดั้ว : ยอดกระถินอวบสวย



สบายดีทุกคน

"ผักกะเสดยอดดั้ว"
เขียนอักษรธรรมคือ
โต ผ + ไม้ซัด, ก + ไม้กะ, ไม้เก + ส + ด(เฟื้อง), ย + อ(เฟื้อง) + ด, ด + ไม้ก่ม + ว(เฟื้อง)
ความหมายก็ประมาณว่า
"ผักกระถินยอดอวบสวย"

บ้านผู้เขียนเรียก "กระถิน" ว่า "ผักกะเสด"

ลองเขียนผะหยาบทก้อม ๆ สั้น ๆ สักบท
"ผักกะเสดยอดดั้ว
เทียวถามหาถ้วยป่น
ป่นปลาเข็งปลาข่อน้อย
เคยหวานจ้อยฮ่วมพา"

ลองถอดความผะหยาที่กล่าว
"ยอดกระถิ่นอวบสวยถามหาถ้วยน้ำพริกปลาต้ม
อาจเป็นน้ำพริกเนื้อปลาหมอหรือปลาช่อนตัวเล็กก็ดี
ต่างก็คุ้นเคยเป็นเมนูหวานลิ้นร่วมสำรับกันมาก่อน"

ต้องขออภัย
อ้ายน้องไทลาวสองฝั่งแม่น้ำโขง
ที่พอได้ซึบซับภาษาแม่มา
ก็คงไม่ต้องถอดความหรือแปลกัน

ไว้พอกันครั้งต่อไปเดอ.














ที่สุดของรัก

คลิก ฟังเพลงกันครับ ที่สุดของรัก  คือเห็นความงาม เป็นความจริงล้ำค่า ที่สุดของเข้าใจ คือแสงเช้าสาดต้องยอดยางนาต้นใหม่ เป็นความปรารถนาผ่องพริ้...