ลมยิ่งไล้ใจยิ่งรัก

ฟ้ากระจ่างพราวด้วยนวลแสงเดือน

ค่ำคืนเงียบเชียบ

เหมือนถูกขังเดี่ยว

สัมผัสใจหวิวหวาด

ในคิดถึงตรึงตรา

ใครคนนั้นมิอาจรู้ได้

ใครคนนี้ก็เช่นกัน

ต่างที่อยู่ดำรงจิต

เส้นทางเดินหัวใจ

มิอาจสอดรับในขนบค่านิยม

---ศีลธรรมสมมติ

เป็นคืนงามปนอาดูร

แต่สุดที่รัก พิศสิ!

และแล้วสายลมก็เดินทางผ่านมา

เดือนมกราก็ค่อยเคลื่อนขบวนรู้สึกรู้สาพลิ้วแผ่ว

เถิดสายลมฝัน

โลมไล้ห้องใจเหงาเถิด

กระซิบสายลมรำเพย

นำพารักและห่วงใยในข้า

ไปดูแลด้วยสิเน่หา

คนไกลที่นึกหน้าทุกคราให้ปลื้มปริ่มอิ่มอกใจ

ฝากยิ้มไปเคียงยิ้ม

ฝากคำพรไปต่อพรชัย

โอ...ยิ่งสายลมโลมไล้กระชั้น

รักยิ่งเพิ่มพูนหลายเท่าทวีเทิน

อกใจสะพรั่งด้วยมวลสะเลเตช่อหอมละมุน

ราวอดีตกอนวลดอกขาวพราวไสว

ข้างตุ่มน้ำฝนวิเศษ

ใกล้ชายคาเทิบคลุมบันไดไม้ขึ้นบ้าน

หลังเก่าเดิมดาอวลกระอายรักอุ่นบรรดาญาติเครือนั้น

พลัน...ทุ่งสะเลเตกลีบขาวสะอ้าน

ขยับขยายไปทั่วโลกหล้าและจักรวาล.

ทางหอม

อัง.10.02.2023/2566