ฅนกับหนังสือ I มองภาพกว้าง

ฅนกับหนังสือ

โดย ธีรยุทธ บุษบงค์  

วันฟ้าครึ้ม

ถามใจดวงเก่า

ตอบแบบใจดวงใหม่มี

ฟ้าวันเดินทาง...

ครึ้มด้วยเมฆฝน

ครึ้มด้วยอารมณ์เมฆฝัน

ไกลสงคราม

เดินทางตามแผนที่รัก

แวะพักถิ่นที่ห่วงใย

เยี่ยมยามบ้านเมืองยิ้มใส

สนทนากับมุมร้านจิบกาแฟเข้าใจประทับทรวง

ทุกข์ยากไร้ล้างออกจากเมมโมรีความคิดสิ้น

ขัดข้องขุ่นเคืองยกเลิกทิ้งไปพร้อมกับการ์ดทรงจำชำรุดอีกอัน

ครึ้มมาอีกแล้ว

ฝนรินร่ำคำฅนธรรมดา

คำธรรมดาของแม่ค้าสลากเสี่ยงโชคริมฝั่งของแถวนครพนมหน้ารูปปั้นพญานาคศักดิ์สิทธ์

คำเดิมดาของแม่ค้าพ่อค้าริมของแถวเมืองมุกดาหารกี่ยวแก่การปรับปรุงตลาดใต้ดินฮิมฝั่งที่ยืดเยื้อเกินคาดการณ์วันเปิดใช้

ครึ้มมาเถิดเมฆฝัน

ฝนเอยจงรักกลายร่างเป็นเธอผู่แผ่ไออุ่นคีงบาง

เดินทางมารับขวัญคนจรในเขาวงกตล้านดวงมาลางามละมุนซึ้งซ่าน

เดินทางมาปลุกนกเพลงวัยเยาว์เสียงสุดเสน่หา

เดินทางมาเปิดซ่อมใช้หน้าต่างบานหนุ่มสาว

สวรรค์แท้จริงเดินคู่เคียงกันมาคล้ายแมวกับเงาบนกำแพงจินตนาการ

พลังงานจากกาแฟนมกลมกล่อมชุบชูก้าวค้นหา

เดินทางต่อไปสิ

ระหว่างทางมีขวากหนามเป็นด่านทดสอบ

เดินทางต่อไปเถิด

แม้ก้าวแรกจักได้บาดแผลเลือดซิบ ๆ 

ครึ้มมา ครึ้มมา

ฝากฝนมา ฝากฝันทยอยมา

ตอบใจดวงเดิมดา

ด้วยคำถามจากใจดวงดิจิตอลปรารถนา.

|ทางหอม

อา.7.8.2022/2565

ช่องใจส่อง ป่องเอี้ยมใจ

เป็นช่องในดิจิตอลเลนส์

ทะลุสู่โลกเก่า

ใจเยาว์ยังอยู่ไหม

วนลูปในนาสวน

ควายนายังอยู่ไหม

กดไลค์คองไถงาม

ให้ใจต้นกล้าแตกกอ

แชร์ภาพหมู่ปลากลูกคอกมุมตากล้าข้างเถียงใต้ฮ่มไฮ

แมงมุมเขียวบนใบกล้าโพสต์ท่าบนรังตาข่าย

ซุมเน็ตไอดอลนกจาบคาทยอยจับพุ่มใบส้มแบง

ความเหงาในนิยายแชท

ความเศร้าในนิยายคำ

ทยอยไหลเวียนดังสายเลือด

คนออนไลน์ระวังใจ

ค้นหาช่องทาง

ก้าวสู่โลกสีเทาทึม

ไปพำนัก

ในโมงยามของโลกบ้าซ้อมรบ

ในวังวนของโรคระบาดบาทดอล

ในคับแคบของหน้าต่างอำนาจเงินคำกำมีดซ่อนข้างหลัง

สบช่องใจดิจิตอลโฟกัส

ดาวน์โหลดทุ่งวัยเยาว์

ไว้ในชิปอารมณ์หวนคะนิง

ของหุ่นยนต์เท่าฝามือรุ่นล่า

เป็นของขวัญวันเกิดทิพย์

ทุกนาทีนิรันดร์

ในแอปเล่นเพลงซ้ำ ๆ ถึงเธอผู้เป็นดวงใจ.

ในนามแห่งหน้าที่

เราเป็นใครบางคน

| คำแต้มของ ทางหอม|

ตอนเป็นเด็กประถม

สังเกตผู้ใหญ่ที่เดินผ่าน ขับรถผ่าน

ทำไมเขาไม่ยิ้ม

ทำไมเขาเศร้า ๆ

ทำไมใบหน้าเขาดูยุ่งยาก

ทั้ง ๆ ที่อากาศก็ดี๊ ๆ

ทั้ง ๆ ที่ยังเช้าอยู่เลย

ทั้ง ๆ ที่คนรอบข้างก็ล้วนเป็นญาติพี่น้องกัน

โลกใบนั้นยังเยาว์

เหมือนทุ่งข้าวยามลมฝนโลมไล้

คล้ายนกเพลงไร้สังกัดบนกิ่งหว้า

ดังบัวเผื่อนบานในทุ่งท่านาร้างไร้เจ้าของ

เฉกสัมผัสแห่งหยาดน้ำค้างต้องกลีบบาง

ดอกไม้ทุ่งยามเช้าหมอกขัวนัวส่องประกายอบอุ่นนัก

ตอนเป็นเด็กประถม

ผ่านมายาวนานแล้ว

ทำไมเราไม่ยิ้ม

ทำไมเราเหงา ๆ

ทำไมใบหน้าเรายับย่น

อากาศเปลี่ยนไปต่างเก่าหลังหรือ?

เช้า ๆ อย่างวันนี้ต่างจากเช้า ๆ อย่างวันนั้นหรือ?

โอ...คนรอบข้างเป็นไทอื่น มากขึ้น ๆ แล้วหนอ.

เพลงลา

ของขวัญในงานบุญ

 

ฝนตกในใจ

ฝนตกในใจ

คำแต้มของ ทางหอม

----

ไม่ได้รดน้ำสวนน้อยหลายวัน

ดินยังชื้น

ใบไม้ยังเขียวงาม

ลดเวลาทำภารกิจยามเช้า

แต่พื้นแฉะ

ขึ้นรถนอกบ้านจะเปียก

ต้องเตรียมร่มไปทำงานด้วย

ต้องหาที่จอดรถในร่ม

จานชามล้างไว้ในชั้นต้องเก็บเข้าร่ม

เสื้อผ้าตากในร่ม

หากาละมังรองน้ำจากท่อรางน้ำจากชายคา

ก่อนออกจากบ้าน ก่อนนอนตรวจตรา

ต้องไม่ลืมปิดหน้าต่าง

ฝนสาดเข้าบ้านจะมีงานบ้านเพิ่ม

ฝนสาดพื้นบ้านจะชื้นจะลื่นล้ม พื้นบ้านจะบวมจะผุเร็ว

ฝนตกหลายวัน

ชีวิตตื่นหลายชั้น

ฝนตกภายนอกให้ชีวิตมีรายละเอียดเพิ่มทุกวัน

ส่วนฝนตกภายในทุกเมื่อให้สิ่งใดใสฉ่ำบ้างหนอ

---