เสียงจาต้าน
เหมือนหมอลำเพลินฟ้อนแอ่น
ก่อนเข้าเรื่อง
ลำโศกโศกา
สะอื้นร่ำ
จารโตลาวเดิมดา
คล้ายจกหัวใจออกมาล้าง
เบิ่งฮอยบุบ แป้ว แผล ตรงเลือดอาบ
ย่าวผะหยา
ในคองห้วยครกลงมูน
หาจกดินพื้นโยน
เห็นปลาหลดดิ้น
ยามลมหนาวต้องฮวงเข่า
บายบักขามหวานกินสวย
คลิก ฟังเพลงกันครับ ที่สุดของรัก คือเห็นความงาม เป็นความจริงล้ำค่า ที่สุดของเข้าใจ คือแสงเช้าสาดต้องยอดยางนาต้นใหม่ เป็นความปรารถนาผ่องพริ้...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น