ผู้บันทึกรัก

เช้าผ่องของวันพฤหัส

เฮือนเฮาสีดอกสะเลเต

นกนักเพลงบนกิ่งมะยม

ขับลำทำนองล่องโขง

เธอชูช่อสะพรั่ง

ข้างโอ่งมังกร

เผยอดีตสรรวันพระ

สัมผัสของกลีบมน

ดั่งบทกวีในกัณฑ์เทศน์

บุญออกพรรษา

'อีกเก้าเดือนอันรกเรื้อ'

แม้ยามหลับสงบ

เธอก็แอบบันทึก

วรรณกรรมความรัก

แซมหูผู้เฒ่า

บนหิ้งพระ

รอมือดี

เก็บกำ

นำดอกแห้งไป

โปรยธรรม

|คำแต้ม by ทางหอม|

อา.3.พ.ย.2556

-----

|เล่าตามคำแต้ม|

นักปลูกมือทอง

เป็นเรื่องหนักใจที่สุด พืชผักไม้ผลไม้ดอกที่เขาปลูก ต่างแข่งกันงอกงามให้ใบให้ดอกให้ผล จนเขาไม่มีเวลาอยู่สงบได้  ทุกบ้านในเมืองเล็กๆ ของเรา ต่างแย่งกันจองคิวเขา จนตารางงานยาวไปอีกยี่สิบปี

การจับพลัดจับผลูมาประกอบอาชีพ ที่คนไม่เคยรู้จักมาก่อน หรือไม่เคยคิดกันเลยว่า จะมีขึ้นในขุมชนเมืองของเราได้ นี่เป็นเรื่องบังเอิญโดยแท้

จำได้ไหม ชาวเมืองของเราทั้งหลาย วันที่เจ้าของไร่หอมแดงเจ้าหนึ่ง ออกมาให้สัมภาษณ์ในวารสาร "มนต์หอมกระเทียม" ว่าทำไม เขาจึงสามารถทำรายได้เป็นตัวเลข 7 หลัก จากการปลูกหอมแดง 4 ไร่ เพียงฤดูกาลเดียว

"ทำได้จั่งใด๋ ปลูกหอมแดงโพนเดียว 4 ไฮ่ ได้เงินล้าน"

"อืมมม... ข่อยกะบ่อยากเชื่อคือกัน  แต่ฮู้บ่ ข่อยมีมือดีมาส่อยปลูกให้เด"

"อธิบายหน่อย ได้บ่น้อ"

"ได่ยุๆ เขาคนนั่นล่ะ มาปลูกผักบั่วให้"

"ใผล่ะนอ บอกแนๆ"

แล้วคำอธิบายเกี่ยวแก่การจ้างเขา ก็ชัดแจ้งกระจ่างขึ้น ราวแสงนวลผ่องของดวงเดือนคืนเพ็งสิบห้าค่ำเดือนสิบเอ็ด นั่นล่ะๆ

ภายหลังที่ทุกหลังคาเรือนได้อ่านบทสัมภาษณ์นั้นแล้ว  เขาก็กลายเป็นบุคคลที่ทรงอิทธิพลที่สุดในเมืองของเรา 

เขารับจ้างปลูกแฮกผัก ผลไม้ ต้นไม้ แม้กระทั่ง หว่านเมล็ดหญ้า... พอเขาลงมือแค่ต้นเดียว ไร่นั้น สวนนั้นก็กลายเป็นสวรรค์ กลายเป็นความหวังความฝันที่เป็นจริง  อย่างที่ใครๆ ก็ไม่อาจปฏิเสธได้

|คีต์ คิมหันต์

จ. 26.10.2563