ระหว่างวันอันหมกไหม้
ไอเย็นในใจใครห่อรัก
ระหว่างวันอันมืดมน
แสงในใครส่องทางห่วงใย
ระหว่างทางกำแพงภูผากั้น
อุโมงค์ใครเจาะขุดให้ความหวัง
ระหว่างแผ่นดินแล้งเข็ญเป็นทะเลทราย
โอเอซีสใครผุดแผ่เผื่อเอื้อน้ำและอาหาร
ระหว่างหัวใจหม่นเศร้าใกล้สูญลับหลับและดับ
สีสันชีวิตชีวาแห่งรอยยิ้มใครปลุกให้ตื่นเติมต่อลมหายใจ
ระหว่างนั้น
ใครกันดั่งต้นไม้วิเศษ
ต้นสุดท้ายในแผ่นดิน
ให้ร่มเงา
ให้ยอด ใบ ดอก ผล
เตือนว่า อย่างไรเสียก็อย่าถึงขั้น
"ยากจนจิตวิญญาณความเป็นคน"
วันศุกร์ที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ที่สุดของรัก
คลิก ฟังเพลงกันครับ ที่สุดของรัก คือเห็นความงาม เป็นความจริงล้ำค่า ที่สุดของเข้าใจ คือแสงเช้าสาดต้องยอดยางนาต้นใหม่ เป็นความปรารถนาผ่องพริ้...
-
เช้าล้างหน้า ความเก่าหลังก็พลันตื่น ความใหม่หน้าก็แวะมาทักทาย สายล้างหน้า ความเร่งรัดระรื่นเย้ยกดข่ม ความกระวนกระวายระรื่นโขกสำทับ เที่ยงล้า...
-
-เรื่องสั้นโดย คีต์ คิมหันต์- ---เรื่องสั้นชนะการประกวด "ชายคาเรื่องสั้น 10" ปี 2018--- ----------------------------------------...
-
🌜อ่านเรื่องสั้นกัน คั่นบทกวี สักหน่อยครับ 🌝 ---------------------------------------------------------- กระเป๋าผ้าฝ้ายสีแดงมีซิปพร้อ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น