หนาวแล้งหนาว

หมากส้มแบงแดงเต็มท่ง
"บ่แล้งกะท่วม"  ควมผุเฒ่าเว่า
ระบายรหัสบางๆ
กลางกระดาษทดดิจิตอล
เพ่งแล้วพิศ แล้วกะพิจารณา

ท่งน้อยลงบ่
หมู่บ้านขยายยืดยึดที่ท่งส่ำใด๋
ตรงโน่นโรงน้ำ
ตรงนั่นโกดัง
ตรงนี่รีสอร์ทและอาณาจักรหล่อเสาปูน
พู้นปั้มน้ำมัน
...
พี้ฮ่านกินดื่มฟังเพลง
ยายออกมา ขยายตามกันมา

ห่องน้ำกลายเป็นถนนคอนกรีต
โพนเถียงกลายเป็นโนนเสาทวนสัญญญาณ 4G
หมู่กกส้มแบงแน กกกะยอมแน...
ค่อยๆ ตายตามกันไป

เสียงจากบางมุมบ้าน
โอ...เพลงลำว่อนหว่อน
บรรยายท่งนาท่าห้วย ห่อง คลอง บึง
พรรณนากกไม้พืชพรรณและสัมพันธ์ฮักหนุ่มสาว
มีผุเฒ่าเด็กน้อยเป็นสีสันบรรเลง ประสานลายพิณแคน
มีวัดมีวา มีกล้ามีข้าว มีเล้ามีฉาง มีจางมีเค็ม...

"บ่แล้งกะท่วม?"
คำตอบอยู่ที่ใด กับใผแน
คือหนาวหมากส้มแบงแดงเต็มท่งแล้ง แท้นอ!

ทางหอม
พ.26.02.2020

ฮำคะนิง

แล้งกกหมากส้มแบงแดงจืงคืง
ลมหัวกุดพัดวุ่นวนบั่น
ทางทรายไปนาเป็นม่านฝุ่นฟ่ง
มดดำหมองอ้อกลอกเกาะต้นเฟียงเอนซบทางหมองโอ้กโลก
ตั๊กแตนปีกเขียวบินหนีขึ้นจับพวงดอกหว้า
หมู่แมงภู่สงสัยเลยบินถอยออกมาซอม
กะปอมคอแดงตอดเหงาตรงหง่าเค้ากกกะยอมนั่น
นกจาบคาหลงฤดูลำกลอนทุ่งร้างนางลืมตรงพั้วหมากกะยอม
นกเอี้ยงโตจ่อยเกาะกิ่งส้มแบงชี้ไปทางน้ำส่างมีวงผักหนอกล้อมปาก
นกขอดไฮ่สวนโดดเต้นในพุ่มส้มมั่งซอมหน่วยเขียวน้อย
แม่ใหญ่ก่ำหาบกะต่ามอนกลับเมือเฮือน
เด็กน้อยหมู่นั่นนัดกันออกหาขี้กะปอมก้อยบักม่วง

ข่อยยิ้มขณะหลับฝัน
ขณะฮูปห่างคีงบางนิ่งในกรอบกรงดิจิตอล
ที่แขวนห้อยตรงขอบจักรวาลระบบงานอันชำรุดมิอาจซ่อมแซม...

ทางหอม
อ.25.02.2020

ถามเบิ่ง

ถามทางไปนาข้าวเบิ่ง
เมื่อยล้าบ้างไหมเล่า
ขณะพ่อใหญ่พ่อปู่แบกฟืนย่ำย่างผ่าน
ขณะแม่หญี่แม่ย่าหาบกะต่ามอนย่ำย่างผ่าน
ขณะแม่เฮือนแม่นาหาบกะต่าของกินซาลูกน้อยย่ำย่างผ่าน
ขณะพ่อบ้านพ่อนาแบกไถจูงควายย่ำย่างผ่าน
ขณะเด็กๆ วิ่งหยอกล้อ กระโดดขึ้นลงหลังควายย่ำย่างผ่าน

ถามทางไปสวนหอมเบิ่ง
เมื่อยบ้างไหมหนอ
ขณะล้อจักรยานบรรทุกเครื่องสูบน้ำและสายยางเคลื่อนผ่าน
ขณะล้อมอเตอร์ไซค์บรรทุกเครื่องดูแลแถวต้นหอมในสวนเคลื่อนผ่าน
ขณะล้อรถปิ๊กอัพบรรทุกปุ๋ยและยาบำรุงพร้อมยาปราบศรัตรูสวนหอมเคลื่อนผ่าน

ขณะความอึดอัดกดทับท้นอกใจ
ขณะดวงดาวถูกดึงมาเข้าเครื่องบดทำทางดำสนิท
ขณะดอกไม้ถูกแปลงเปลี่ยนเป็นหุ่นไซเบอร์จอมสังหาร
ขณะปั้นข้าวจี่ใส่น้ำอ้อยพร้อมบิกินกับแจ่วบองข่าปลาแข็งปิ้งถ่านฟืนจนหอมกรอบ
ถูกกล่าวหาว่าผิดบาป
ข้อหานำเข้าความเท็จในโลกออนไลน์
รสชาติชื่นลิ้นคนทุ่งท่า
กลายเป็นรสชาติเลียนแบบก๊อปปี้ผิดลิขสิทธิ์
ถามทางไปนาสวนเบิ่งดู๊
เป็นตาเมื่อยบ่

ทางหอม
จ.24.02.2020

แอบรักยิ้ม

ตื่นฟื้นจากเหนื่อยล้า
เหมือนชาวนากรำงานในทองทุ่งมานับเดือนๆ
คล้ายตัวละครในนิยายผจญภาวะสงครามมาเป็นปีๆ
เฉกศิลปินทุ่มพัฒนาทักษะฝีมือ สร้างและทิ้งๆ มาครึ่งค่อนชีวิต
กว่าจะปรากฏทางเดินของงานชิ้นเอก

ตื่นฟื้นจากเหนื่อยท้อ
ราวผีเสื้อหนุ่มสาวถูกถอดปีก ต้องสู้ตะกายปีนต้นให้ถึงดวงดอกไม้
ปานว่าคนรักถีบตัวเองจากห้วงเหวจนยาก ขึ้นสู่พื้นภูเกียรติยศ
เพื่อยืนเคียงคู่คนรักอย่างสมฐานะด้วยการยอมรับ...
เปรียบครูเปลือยเครื่องแบบมุสอนศิษย์ผ่านอากัปกริยาของกระบวนงาน
ละทิ้งกฎกติกาข้อบังคับแห่งระบบระบอบพิธีกรรมส่ำค่านิยมประเพณี เพียงหมายเยาวชนสักคนจักเห็นทางสร้างวิถีแห่งตน

ตื่นฟื้นแล้ว
จากเหนื่อยหน่ายผู้คน
จากเหนื่อยอ่อนความคิดอ่าน
จากเส้นทางใยแมงมุมดำมหากาฬอันสานซ้อน
จากคุกความกักขฬะรายรอบสนุกขังลืมความจริงตรงหน้า

ก็ด้วย
รอยยิ้มของคุณ
ที่แอบชื่นชิมลิ้มรสสดเช้า

ใผกัน

ระหว่างวันอันหมกไหม้
ไอเย็นในใจใครห่อรัก

ระหว่างวันอันมืดมน
แสงในใครส่องทางห่วงใย

ระหว่างทางกำแพงภูผากั้น
อุโมงค์ใครเจาะขุดให้ความหวัง

ระหว่างแผ่นดินแล้งเข็ญเป็นทะเลทราย
โอเอซีสใครผุดแผ่เผื่อเอื้อน้ำและอาหาร

ระหว่างหัวใจหม่นเศร้าใกล้สูญลับหลับและดับ
สีสันชีวิตชีวาแห่งรอยยิ้มใครปลุกให้ตื่นเติมต่อลมหายใจ

ระหว่างนั้น
ใครกันดั่งต้นไม้วิเศษ
ต้นสุดท้ายในแผ่นดิน
ให้ร่มเงา
ให้ยอด ใบ ดอก ผล
เตือนว่า อย่างไรเสียก็อย่าถึงขั้น
"ยากจนจิตวิญญาณความเป็นคน"

ร่วงค้าง

ดอกสะแบงร่วงค้าง
ตาข่ายใยแมงมุมช้อนไว้
แสงเช้าต้องกลีบ
เศษใบหญ้าลอยค้างข้างๆ

เป็นบทสนทนา
ของการปลิดปลิว
ในเปล่าเปลียว
มีปลื้มปริ่ม
ในร่วงลา

เป็นคือเส้นเฟียงข้าวในทางทราย
ใต้ฮ่มเงากกส้มแบงนา
นอนเย็นเป็นหุ่น
แล้วค่อยๆ ละลาย
ผสานในเนื้อดิน
...
บ่มีชื่อ
บ่มีใผคึดเห็น
...
แม้แต่สายลม
ที่เคยต้องสัมผัสผิวแผ่วนั้น

หนาวเช้าเดือนสาม

เป็นหนาวๆ มาสามเช้า
คึดเห็นท่งเคยเทียว

ดอกหว้าต้องแสงอรุณ
ดอกส้มมั่งต้องแดดพอพุมผู่
หอมตอเฟียงปนฝุ่นหญ้า
เม็ดน้ำค้างพวมละลาย
เห็นเป็นฮอยน้ำเปียกใบ กก กอ
หยดชุ่มดิน

ควายมุดเละเล็มเขียวแซบ
ใต้ซุ้มตอเฟียงก่วยระกะ
นกนารำพันบทโศลก
วันคืนตื่นใหม่
ยังหายใจอยู่นี่

คึดฮอดใผ
คือคึดฮอดท่ง
ให้คึดนำ
...

เช้าหนาวเดือนสาม
สามมื้อแล้วนะ

บ่ต่างเก่า

ผิดที่เกิดมาทุกข์
จ่มในใจ
หนี้จั่งเกิดมี

ขายความทุกข์แน
ใผซื้อ ๆ
กิโลเท่าไหร่
กิโลหัวใจทุกข์

ขายหนี้แน
ใผกะได้
หนี้เก่าขายเท่าทุนหนี้
หนี้ใหม่ขายสองเท่าหนี้

คอยยุเดอ
คองถ่าซุเช้าค่ำ

คนทุกข์คอยทาง

ขุดรากเผา

ลมปลายพรรษา
เตือนให้ข้าวออกรวง
เตือนให้ไถโพนเตรียมการ

หญ้าหวาย แห้วหมู
ไถคราด ยังอยู่ยั้ง
พ่อจึงขุด ดึง ถอน
ลูกจึงขุด ดึง ถอน
ชั่วกัปกัลป์ ก็หาไม่
แค่ดาวเดือนเขียนเรื่องสั้นจบสักเรื่อง

กองทั้งกอ ทั้งต้น ทั่งหัว
จุดไฟเผา ๆ ๆ ๆ

ค่อยลงไถ คราด
ทำแปลง ลงหัวหอม

ลมปลายปีเก่า
หอมกลิ่นโพนหอม
นั่นๆ ยังมีเฉย
หน่อหญ้าหวาย หน่อแห้วหมู
รอสักหน่อยเถอะ
ต้นหอมหยั่งรากก่อนเถอะ
จะถอนทิ้ง
เผาทิ้ง

ทางหอม
11.02.2020