วันพฤหัสบดีที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2562

ว่าสิมายามยุ


วันคืนค้อย
ลอยไปคือปุยนุ่น
เบิ่งเห็นหมอนหน่วยนั่น
ฝีมือแก้ว อีแม่เฮา

คราวยังน้อยหนุนหมอนแนมเมฆ
เสกคาถาหมื่นถ้วน เห็นดงไม้ดอกแม่นหอม

มันปาย้อย ฮ่ำฮอนคึดอ่าน กูเด
ฝนเมษา ลมฟาดฟุ้ง
บักม่วงสุกหน่วยน้อย
เก็บบ่ายข้าว
ยามนี้ สิแวะยาม ยุเด



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ที่สุดของรัก

คลิก ฟังเพลงกันครับ ที่สุดของรัก  คือเห็นความงาม เป็นความจริงล้ำค่า ที่สุดของเข้าใจ คือแสงเช้าสาดต้องยอดยางนาต้นใหม่ เป็นความปรารถนาผ่องพริ้...